جھانجھر دی جاہ گھنگھرو پَوا
دلبر دے در نَچدے جُلوں
سئیں کوں مَتاں ترس آ ونجے
سارا سفر نَچدے جُلوں
رستہ تونڑیں پُر خار ہے
پر شوق وی ہَسوار ہے
اکھ دی طلب دیدار ہے
دل دا ہے شر نَچدے جُلوں
دیوانہ کوئی نچدا ویندے
مَچ کوں مَچا مَچدا ویندے
ہِک شہر کیا ہر شہر کوں
تھیوےخبر نَچدے جُلوں
کہیں حال وی ہَرڑاں نہیں
ہُنڑ موت توں ڈَرڑاں نہیں
مر کے اساں مرنڑاں نہیں،
تھیووں اَمَر نَچدے جُلوں
ڈکھ دا بَحَر ٹھِلڑاں تاں ہے،
ہَنج پی کرائیں کھِلڑاں تاں ہے
آصفؔ اوکوں مِلڑاں تے ہے،
مِلنڑے جیکر ، نَچدے جُلوں