اے حال دی رسم ضروری ہے سُنؕ حال تے حال سُنائی ڳیا کر
ٻَس ہِک اے ہِک اے ہِک آکھئی جے سبق ڋِتّی پکوئی ڳیا کر
میڋے طارق شوق دی موکھ سمجھ ہتھ ڋے تے ہتھ چُموئی ڳیا کر
جَیں وار قبر دی واٹ لنگھیں
جَیں وار قبر دی واٹ لنگھیں ذرا قبر تیں پیر ٹِکئ ڳیا کر